Jij hebt mij die avond in de ban gemaakt,
jij hebt onverwachts die ene snaar geraakt.
Ik voel dat ik voor jou niet tel want jij speelt elke avond weer je spel,
dat weet ik wel.

(chorus)
Daar zit ze dan eenzaam op de bank, heel alleen en zonder man,
zoontjelief die ligt op bed, dus zit zij stiekem aan de drank.
stiekem aan de drank, stiekem aan de drank.
dus zit zij stiekem aan de drank, stiekem aan de drank.

In het begin was alles koek en ei,
maar tegenwoordig kijkt hij nog geen eens meer om naar mij.
Deze dagen denkt hij alleen nog maar aan die teef,
en hij denkt dat ik niks van die affaire weet.
Hij is een facking dombo en denkt niet na,
en zijn zoon vraagt me dagelijks waar is pa?
waarom is hij niet de man die hij hoort te zijn,
waarom blijft hij niet gezellig hier bij jou en mij, mam?
omdat mama niet meer van hem houdt,
want papa maakte telkens weer dezelfde fout.
omdat hij niet beseft hoeveel ik voor hem beteken,
en niet bewust is van het feit dat jij op hem rekent.
dus wordt maar nooit als je vader lieve jongen,
want je vader is een vieze klootzak, verdomme.
hij komt soms thuis om 5 uur in de morgen,
en wat hij dan uitspookt houdt hij voor mij verborgen.

(chorus)

Toendertijd was hij mij nog trouw,
toen zei die voor het slapen gaan ik hou veel van jou.
jij bent het beste wat mij is overkomen,
totdat hij mij voor het eerst had bedrogen.
na het werk dook hij vaak even in de kroeg,
dat is de plaats waar hij haar voor het eerst ontmoet.
na veel praten heb ik het hem wel vergeven,
maar na veel praten ben ik het nog niet vergeten, nee.
de man van mij dromen is hij niet,
en mijn zoon zegt maar ma je hebt veel verdriet he.
waarom ga je niet gewoon bij hem weg dan?
waarom zoeken we geen huis met z´n tweeen mam?
zodat jij en ik in alle rust kunnen leven,
en hij je niet langer meer kan bespelen.
Maar wat mijn zoon niet ziet dat zijn mijn problemen,
want door mijn verslaving is er dan geen eten.

(chorus)

Wat heb jij die avond met mijn hart gedaan,
waarom moest je het zo finaal aan flarden slaan,
als je mijn gevoelens kent,
dan weet je dat ik sterf van sentiment als jij er niet meer bent.

Ik ben Jeroen en loop alleen hier in mijn oude buurt,
niemand te zien en het is pas bijna 9 uur.
Sommige lantaarnpalen die zijn uitgevallen,
mijn voorgevoel zegt dat er iets is voorgevallen.
Plotseling krijg ik een telefoontje van mijn oom,
hij huilt als een klein kind met een ondertoon.
ik voel verdriet en woede in zijn stem,
hij vraagt me of ik langs wil komen en waar ik nu ben.
Maak je niet druk, ik ben al onderweg,
brok ik mijn keel terwijl mijn gevoel al genoeg zegt.
Roep een taxi en vertel de chauffeur te racen,
Ik maak me druk om mijn kleine neefje.
ik heb te doen met die kleine rakker,
ruziende ouders en hij vangt alle klappen.
Aangekomen zie ik mijn oom op zijn knieen zakken,
met zijn vrouw in z´n beide handen.

(chorus)

Wat heb jij met m´n hart gedaan..